ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΗ…??

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΗΡΘΕ Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΗ…ΔΙΕΣΠΑΣΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ!!

ΕΓΙΝΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΗ ΜΕ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ALTER. Ο ΚΟΥΡΗΣ ΕΔΩΣΕ 2 ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ. 1. ΟΙ 55 ΠΕΡΙΠΟΥ ΠΟΥ «ΤΟΥ ΚΡΑΤΑΝΕ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΚΛΕΙΣΤΟ» ΝΑ ΕΞΟΦΛΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΚΟΥΜΠΗΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΟΠΩΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΙΠΕ. 2. ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΔΥΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ (ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΓΙΝΑΝΤΕ ΤΡΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΝ 249 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ. ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ, ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΑΛΙΟΥ. ΑΝ ΚΑΙ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΦΕΡΕ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΟΦΛΗΘΟΥΝ, ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΑΝΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΛΥΣΗ ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΤΟΜΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΝΟΙΞΕΙ Ο ΣΤΑΘΜΟΣ.

ΧΘΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ, ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ. ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΗ Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΛΟΥΝ ΕΝΑΝ ΕΝΑΝ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΣΕ ΕΝΑ ΓΡΑΦΕΙΟ.

ΤΟΥΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΛΙΣΤΑ ΜΕ 249 ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ, ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΝ ΦΥΣΙΚΑ, ΚΑΙ ΟΤΑΝ Ο ΚΟΥΡΗΣ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟ NEW ΚΑΝΑΛΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ. Η ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ 3 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ.

Ή ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ Ή ΘΑ ΓΟΝΑΤΙΣΟΥΜΕ

Ζούμε την εποχή των μεγάλων προκλήσεων. Δεν την διαλέξαμε, άλλοι την διάλεξαν για μας και δε μας αφήνουν κανένα περιθώριο. Νέα μέτρα έρχονται να συνεχίσουν την αλυσίδα της ελεεινής κοροϊδίας που μεταφράζεται σαν θυσίες για την πατρίδα. Προφανώς ούτε αυτά θα είναι τα τελευταία. Όσο δεν οργανώνουμε την αντίσταση, τα αφεντικά δεν είναι ηλίθιοι να σταματήσουν.
Οι γενικές απεργίες εφόσον,δεν είναι διαρκείας, δεν αξίζουν πλέον τίποτα. Το καθεστώς και η ΓΣΕΕ μας βγάζουν στο δρόμο μια φορά τον μήνα για να εκτονωθούμε ακριβώς για να λειτουργεί ομαλά η οικονομία τις επόμενες 29 μέρες. Η κατάσταση μοιάζει με πόλεμο στον οποίο το ένα στρατόπεδο (το δικό μας) πηγαίνει μονίμως σε μάχες όπου ο αντίπαλος έχει προκαθορίσει τον τόπο και το χρόνο της σύγκρουσης. Και προφανώς χάνει. Αυτούς ακριβώς τους όρους της μάχης πρέπει να αλλάξουμε.

Το κράτος έχει συγκεκριμένες λειτουργείες. Κάποιες από αυτές μοιάζουν με του ανθρώπινου σώματος. Οι πνεύμονες του κράτους είναι η οικονομία. Οι τράπεζες, οι εφορίες και η Τράπεζα της Ελλάδος τροφοδοτούν το καθεστώς με το οξυγόνο. Πρέπει να σταματήσουμε αυτή την διαδικασία με διαρκείς αποκλεισμούς ή καταλήψεις, σαμποτάζ και καταστροφές που να ξεπερνάνε το συμβολικό επίπεδο και να μεταφέρουμε την σύγκρουση στο τόπο και στο χρόνο που θα ορίσουμε εμείς. Να απεμπλακούμε από τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια της 48ωρης γενικής απεργίας και να μην γυρίσουμε εύκολα στα σπίτια μας. Εάν γίνει αυτό αλλάζουν υπέρ μας οι όροι με τους οποίους διεξάγεται η μάχη και το αποτέλεσμα της πλέον δεν θα είναι τόσο προβλέψιμο.

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ Ή……..

Γενική κοροϊδία? Τι εννοούμε όταν λέμε γενική απεργία και μάλιστα άγρια?

 

Καταρχήν να ξεκαθαρίσω τη θέση μου… συμφωνώ απόλυτα με την ΑΓΡΙΑ γενική απεργία και μάλιστα έπρεπε να είχε γίνει πού καιρό τώρα α

λλά

τέλος πάντων!!

Ας ξεκινήσω με έναν κλάδο που γνωρίζω, τα ΜΜΕ (τηλεόραση, ραδιόφωνο, τύπος).

Όταν λοιπόν λέμε γενική απεργία δεν εννοούμε απλά να μην υπάρχει ζωντανό πρόγραμμα αλλά να μην υπάρχει καμία εικόνα ή ακόμη καλύτερα να υπάρχει μια κάρτα που να λέει στον ηλίθιο που κάθεται ακόμη στον καναπέ του βρίζοντας τους πολιτικούς που τον έφεραν σε αυτή την άθλια οικονομική κατάσταση, να ξεσηκωθεί και να βγει στους δρόμους και όχι να κάθεται και να βλέπει επαναλήψεις ή ακόμη χειρότερα … ζωντανό πρόγραμμα από τα ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ κανάλια που ΠΟΤΕ δεν απεργούν!!!

Όπως τις προάλλες που η ΕΡΤ είχε αγώνα μπάσκετ, χωρίς όμως εκφωνητή λόγω της απεργίας και έγραφε:
Η Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ ΑΠΕΡΓΕΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΤΗΣ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΕΚΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ
Δηλαδή μόνο οι εκφωνητές κάνανε απεργία (οι οποίοι παρεπιπτόντως δεν ανήκουν στην ΠΟΣΠΕΡΤ καθώς είναι δημοσιογράφοι, αλλά στην ΕΣΗΕΑ) για αυτούς τους λόγους, οι εικονολήπτες δεν ανήκαν στην ΠΟΣΠΕΡΤ ή δεν συμφωνούσαν?

Έχουν λοιπόν τα αρχίδια τα ΜΜΕ να κάνουν άγρια γενική απεργία? Και μη μου πείτε ότι είναι δύσκολο. Θέληση και αρχίδια θέλει.

Οι εφημερίδες ας μην βγάλουν φύλλο από την προηγούμενη μέρα.

Τα ραδιόφωνα το ίδιο, ας μην παίζουν μουσική, δεν έχουν εκφωνητή-παραγωγό, ο.κ και? Ποιος βάζει μουσική? Εγώ? Ο ηχολήπτης δεν βάζει, έστω και γραμμένη από την προηγούμενη μέρα? Ας έχουν ένα μήνυμα και αυτοί ότι κατεβαίνουμε όλοι στους δρόμους γιατί πεθαίνουμε και ας παίζει συνέχεια αυτό το μήνυμα, ώστε αυτός που θα κάθεται σπίτι και θα δει ότι το χαζοκούτι έχει μια κάρτα και θα θελήσει να ακούσει ράδιο, να ακούσει το μήνυμα και όχι μουσική.

Σε εξέλιξη η συγκέντρωση των εργολαβικών στο ΑΠΘ

Σε εξέλιξη βρίσκεται η συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργολαβικών υπαλλήλων του ΑΠΘ οι οποίοι διεκδικούν την καταβολή των δεδουλευμένων τους, αντιδρούν στις δεκάδες απολύσεις συναδέλφων τους και ζητούν να παύσουν οι εργολαβικές σχέσεις εργασίας μέσω συμβάσεων την ώρα που καλύπτουν πάγιες και διαρκής ανάγκες στο πανεπιστήμιο.

Ταυτόχρονα στο ίδιο σημείο κοινή συγκέντρωση πραγματοποιούν και εργαζόμενοι στη ΒιοΜετ που συμπαραστέκονται στον αγώνα των εργαζομένων στις εργολαβίες.
Υπενθυμίζεται πως τις προηγούμενες ημέρες εργαζόμενοι του Μετρό βρέθηκαν στην συνέλευση των εργολαβικών εργαζομένων εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των εργολαβικών.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΚΥΡΙΟΙ. ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ.

Αναδημοσιεύουμε από: ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ

Σιχάθηκα τα παιχνιδάκια με τις λέξεις.  Θα καταργηθούν προνόμια. Τα προνόμια που είχαν οι τάδε εργαζόμενοι. Το προνόμιο των δώρων, το προνόμιο των οικογενειακών επιδομάτων, το προνόμιο αναπηρίας.  Αυτά και πολλά άλλα. Δεν είναι προνόμια.  ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.  Μας έχουν κάνει τέτοια πλύση εγκεφάλου που σε λίγο θα αρχίζουμε να ζητάμε συγνώμη και για το ότι ζούμε…

Μας έχουν κάνει τέτοια πλύση εγκεφάλου για τα αυτονόητα, αυτά που εκείνοι χαίρονται εκατονταπλάσια, χωρίς έλεγχο από κανέναν,  σαν να τα έχουν βουτήξει όλα από το χωράφι του παππού τους και μας υψώνουν το δάχτυλο, να νοιώσουμε μικροί, σιχαμένοι, ανόητοι, άχρηστοι, βλαβεροί για το κοινωνικό σύνολο….

Ψάχνουν να βρουν ψεύτες , απατεωνίσκους και κλεφταράκους που πήραν βούτηξαν τα ψίχουλα κάτω από το τραπέζι που γινόταν το μεγάλο φαγοπότι για να εξιλεωθούν. Να βρουν άλλοθι. Ξυπνήσανε τώρα ένα βήμα πριν το χαμό να παριστάνουν τους συνεπείς, τους εξευρωπαΪσμένους τεχνοκράτες, στιγματίζοντας το λαό σαν λούμπεν, άχρηστα σκουπίδια που ξέρουν να βουτάνε και να τεμπελιάζουν….

Δεν είναι προνόμιο  η υπερωρία , η αποζημίωση απόλυσης, το οικογενειακό επίδομα, το επίδομα ανθυγεινού επαγγέλματος, δεν είναι προνόμιο ο μισθός, η σύνταξη, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δεν είναι προνόμιο το επίδομα γιατί έχεις πολλά παιδιά ή γιατί έχεις παιδιά με ειδικές ανάγκες, δεν είναι προνόμιο να θέλεις να φύγεις από τον εργασικό χώρο όρθιος κι όχι όταν σε πηγαίνουν τέσσερις…

Δεν είναι προνόμιο να λαχταρήσεις ένα όμορφο σπίτι για να μεγαλώσεις τα παιδιά σου, τη δυνατότητα να τα σπουδάσεις, να τα ντύσεις ωραία, να μπορούν να αθλούνται, να μάθουν μουσική, τέχνες, να διασκεδάσουν χαρούμενα. Δεν είναι προνόμιο να βλεπεις τους γονείς σου φροντισμένους, με τα φαρμακά τους, τη σύνταξή τους, τη βόλτα τους στα ΚΑΠΗ τις Κυριακές με το καλοσιδερομένο ντύσιμο και τα γλυκά για κέρασμα στους φίλους τους….

Είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ όλα αυτά . Δικαιώματα όχι προνόμια.   Δικαιώματα που έχει χυθεί ποτάμι αίμα σε όλη την ανθρωπότητα για να τα αποκτήσουν οι άνθρωποι. Δικαιώματα που έχουν δώσει εκατομμύρια τη ζωή τους για να μπορούν οι επόμενοι να τα χαρούν. Εχουν χυθεί  τόννοι από μελάνι στην ιστορία της ανθρωπότητας για να υμνήσουν  τη ζωή, τις χαρές της, για να μπορούν όλοι οι άνθρωποι να έχουν τη θέση τους κάτω από τον ήλιο και να νοιώσουν την ομορφιά της ζωής….

Δεν υπάρχει τίποτα που να έχει μεγαλύτερη αξία από τη ίδια τη ζωή.  Δεν μπορείτε να συγκρίνετε τα κωλόχαρτά σας  με την ζωή. Τη δημιουργία. Τα θαύματα της φύσης. Δεν μπορείτε να θυσιάσετε ζωντανούς ανθρώπους  για να σώσετε νεκρά, ψόφια αντικείμενα που έχουν γίνει ευαγγέλιο σε ίδιους,  νεκρούς ψόφιους ανθρώπους .

Η φύση πάλλεται. Αγριεύει.  Στενάζει κάτω από όλο αυτό το σίχαμα.  Κι η ζωή το ίδιο.  Εχετε προσβάλει ανεπανόρθωτα τη ζωή. Εχετε προβάλλει ανεπανόρθωτα τη φύση που πατάτε επάνω της και όλα τα πλάσματα της δημιουργίας. Εχετε σπείρει παντού τη μολυσμένη ανάσα σας. Τη βρωμερή πεθαμένη ύπαρξή σας.

Λυπάμαι για τα φτωχά ανθρωπάκια που σέρνονται κοντά στους βρυκόλακες σαν γελοίοι υποτακτικοί, χωρίς να μπορούν να δουν το δράμα στη πραγματική διάσταση. Ξεγελασμένα ανθρωπάκια, με πλύση εγκεφάλου κι αυτά, υπνωτισμένα από αριθμούς και ταμπέλες,  ξεμυαλισμένα από σειρήνες τερατόμορφες κι αισχρές, νομίζουν πως κάνουν το καθήκον τους….

Η ΟΡΓΗ ΠΟΥ ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙ…

Αναδημοσιεύουμε από: Μαγικός Αυλός

Προσπάθησα ειλικρινά πάρα πολύ να συγκροτήσω τις σκέψεις μου, να τις βάλω σε μια σειρά και να τις αποτυπώσω σ’αυτό το ρημάδι το blog, αλλά είναι τόσο μεγάλη η οργή και ο θυμός μου, που είπα να πάει να γαμηθεί και η συγκρότηση και όλα. Στην ίδια κοινωνία ζούμε, τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουμε πάνω κάτω, οπότε καταλαβαινόμαστε.

Το ψυγείο πλέον δεν γεμίζει ούτε με τα βασικά, ενώ τα τσιγάρα και αυτά δανεικά. Ενάμιση χρόνο κοντά άνεργος, άλλοι πολύ περισσότερο από ‘μένα, αλλά εκεί….το υπομένουμε λες και είναι αυτό που λέμε “μπόρα είναι θα περάσει” και επί της ουσίας δεν κάνουμε τίποτα. Αρχίδια. Τίποτα δε θα περάσει και ενώ κάποιοι δείχνουμε να το συνειδητοποιούμε, εντούτοις δεν κάνουμε τίποτα. Καμία διεκδίκηση επί της ουσίας. Περιμένουμε από τα λαμόγια τους εργατοπατέρες να κυρήξουν κάποια απεργία (άκουσων άκουσων, 15 απεργίες τα τελευταία 2,5 χρόνια) για να κάνουμε το αυτονόητο. Να βγούμε στο δρόμο. Να πολεμήσουμε για τη ζωή μας. Βαρέθηκα ρε. Να πάνε να γαμηθούνε όλοι.

Πίσω από μια οθόνη και με το πληκτρολόγιο ανά χείρας (μαζί και ‘γω), μιλάμε για επαναστάσεις, εξεγέρσεις, αγώνες, αλλαγή του κοινωνικοπολιτικού τοπίου, αλλά μέχρι εκεί. Τι στο πούτσο περιμένουμε; Πόσο να ωριμάσει πια μια ήδη γαμημένη σάπια κατάσταση; Ώρες ώρες νιώθω πως υπάρχει ένας φόβος και μια δειλία (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) που δεν μας αφήνει να μετουσιώσουμε σε πράξεις όλα αυτά που λέμε. Νομίζω πως αντί να περιμένουμε τον κάθε πουλημένο καριόλη, θα έπρεπε ήδη να ήμασταν έξω στους δρόμους. Από μόνοι μας. Αυτό δε ζητάμε; Να μην υπάρχουν αντιπρόσωποι, οργανωτές, ιεραρχίες, εκλεγμένοι και δεν ξέρω τι άλλα σκατά, αλλά ν’ αποφασίζουμε όλοι εμείς για εμάς; Βαρέθηκα τους 24ωρους και 48ωρους περιπάτους, τις όποιες μεμονομένες συγκρούσεις απλά και μόνο για να υπάρξει μια, όποια εκτόνωση. Όλοι μιλάμε για ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ αλλά περιμένουμε από κάποιον άλλον πάλι να την αποφασίσει. Ή το κάνουμε ή όχι. Μαζί. Όλοι μαζί.

Σκουριασμένος χρυσός: Ένα αλλιώτικο παραμύθι που παλεύει να γίνει εφιάλτης…

Αναδημοσίευση από: Μαγικός Αυλός

Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα ψηλό βουνό, υπήρχε ένα πανέμορφο και επιβλητικό βασίλειο. Το βασίλειο ενός αρχέγονου δάσους που για πάρα πολλά χρόνια ήταν τόπος φιλόξενος για όλα τα ζωντανά πλάσματα της γης. Ένα μοναδικό αγχολυτικό για τον άνθρωπο, ένα πραγματικό δώρο για όποιον χρειαζόταν να ξεφύγει για λίγο από τους επικίνδυνους ρυθμούς της ζωής.

Για αυτό και ο άνθρωπος από πολύ νωρίς, φρόντισε να εγκατασταθεί κοντά στο βασίλειο αυτό, να δημιουργήσει το δικό του βασίλειο και να ζήσει αρμονικά με όλα τα πλάσματα του ξεχωριστού αυτού κόσμου.

Όμως καθώς περνούσαν τα χρόνια και κυλούσε ο καιρός, ο άνθρωπος είχε ανακαλύψει ένα άλλο τρόπο ζωής. Πιο γρήγορο, πιο περίπλοκο, είχε μπει στη ζωή του μια αρρώστια μοναδική, αγιάτρευτη, το χρήμα.

Επικρατούσε στις σκέψεις του, μοναδικός του μπούσουλας και κριτήριο έμελλε να γίνει αυτό. Ούτε η ομορφιά της φύσης που του είχε χαριστεί απλόχερα δεν μπορούσε να τον γιατρέψει.

Άρχισε να γίνεται σταδιακά αχάριστος, πλεονέκτης, η μανία για το χρήμα είχε κυριεύσει το μυαλό του, την ίδια του τη ζωή. Έπρεπε να βρει τρόπο να κερδίσει ακόμα περισσότερα χρήματα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και μάλιστα με κάθε τρόπο, με κάθε θυσία.

Ο τρόπος αυτός δεν άργησε να βρεθεί, το βασίλειο έκρυβε ένα μεγάλο μυστικό. Προσέφερε στον άνθρωπο φιλοξενία και θαλπωρή αλλά ακόμα και τροφή, εργασία, ζέστη αλλά στα έγκατα της γης υπήρχε ένας μεγάλος θησαυρός. Θησαυρός που μπορούσε να εμφανιστεί μόνο αν θυσιαζόταν το δάσος, η γη ολάκερη σχιζόταν στα δυο για να μπορέσει ο άνθρωπος να αρπάξει το μερίδιο πλούτου που στο άρρωστο μυαλό του κυριαρχεί.

Προσπάθειες έγιναν πολλές στο πέρασμα των χρόνων αλλά ποτέ δεν μπορούσαν να φέρουν τον επιθυμητό σκοπό. Οι οικογένειες των ανθρώπων που δεν είχαν ακόμα μολυνθεί με το μικρόβιο της πλεονεξίας, του γρήγορου πλουτισμού. Αυτοί έμελλε να οριστούν φύλακες του δάσους, προστάτες της ίδιας τους της ζωής, καθώς αν εξαφανιζόταν το δάσος, θα καταστρεφόταν και το ίδιο τους το σπιτικό.

Ερχόμενοι στο τώρα και αφού η ανάγκη για καθαρό οξυγόνο και γάργαρα νερά, είναι ακόμα πιο επιτακτική από ποτέ, η μάχη για τη θυσία του δάσους μοιάζει να έρχεται στο τέλος της. Ο άνθρωπος βρήκε τον τρόπο να ολοκληρώσει το άσχημο έργο του, να εξαφανίσει το τόσο πολύτιμο δάσος και να κερδίσει τον κρυμμένο θησαυρό.

Κωμικές καταστάσεις στη Βουλή κατά την ψήφιση του νόμου για τις αποκρατικοποιήσεις

Αναδημοσιεύουμε από το: ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

Κωμικοτραγικές ήταν οι σκηνές που εξελίχθηκαν στην αίθουσα της Βουλής κατά τη διάρκεια της ψήφισης του νομοσχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις. Πέρασε κατ’ άρθρο το νομοσχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά καταψηφίστηκε η τροπολογία που αφορούσε στον ΕΟΠΥΥ, με τους βουλευτές των κυβερνητικών κομμάτων να ψηφίζουν και “εκτός γραμμής” σε πολλές περιπτώσεις. Το νομοσχέδιο στο σύνολο του έγινε δεκτό και άνοιξε ο δρόμος για το μεγάλο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, παρά το γεγονός ότι η ψήφιση των άρθρων ήταν εντελώς μειοψηφική, με το άρθρο ένα που είχε τη μεγαλύτερη πλειοψηφία, να συγκεντρώνει 173 ψήφους.

Τροπολογία ΕΟΠΥΥ: Ναι: 136 Όχι: 143

Από το γραφείο του προέδρου της βουλής Μεϊμαράκη γνωστοποιήθηκε ότι το άρθρο 4 του νομοσχεδίου που αφορά στις εισφορές του ΤΕΕ ανακοινώθηκε εκ παραδρομής ότι έγινε δεκτό. Επειδή έχει ολοκληρωθεί η συνεδρίαση της Ολομέλειας, η επίσημη ανακοίνωση-διόρθωση θα γίνει την Πέμπτη το πρωί στην Ολομέλεια της βουλής. Νωρίτερα, στη συνεδρίαση ανακοινώθηκε ότι το άρθρο 4 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία με 146 ΝΑΙ, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι “Ανεξάρτητοι Ελλήνες” έκαναν διάβημα προς τον πρόεδρο της βουλής, ο οποίος παρέπεμψε το θέμα στις αρμόδιες υπηρεσίες.

Λεωφορεία «μόνο για Έλληνες»

Η Ραμπάπ γεννήθηκε στην Ελλάδα το 1983. Το ίδιο και τα δύο αδέρφια της, το ίδιο και το παιδί της. Ο μικρός της γιος διανύει μόλις τον τρίτο χρόνο της ζωής του, όμως ήδη έχει δει το πιο σκληρό της πρόσωπο: αυτό της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού στην ίδια του τη χώρα.

«Ήταν 7 παρά 10’ το απόγευμα, όταν το λεωφορείο όπου επιβαίναμε έφτασε στον προορισμό μας, στη στάση Μπάτης στο Φάληρο» διηγείται η Ραμπάπ, η οποία φορά μουσουλμανική μαντήλα. «Περίμενα τους συνεπιβάτες μου να αποβιβαστούν, καθώς είχα τον μικρό στο καρότσι. Όταν έφτασε η σειρά μου και άρχισα να τον κατεβάζω σιγά σιγά, είδα την πόρτα να κλείνει επάνω στο καρότσι με δύναμη. Το λεωφορείο ήταν διπλό κι εγώ βρισκόμουν στο πίσω μέρος. “Δεν βλέπεις το καρότσι;” φώναξα στον οδηγό. Κι εκείνος άνοιξε αμέσως την πόρτα, μόνο και μόνο για να την ξανακλείσει δυνατά. Τρεις φορές την ανοιγόκλεισε πάνω στο καρότσι του παιδιού μου. Εάν είχε το χεράκι του απ’ έξω, θα του το είχε κόψει…» διηγείται η νεαρή γυναίκα.

«Αν δεν ανοίξεις την πόρτα, θα πάω τώρα να σου κάνω μήνυση», φώναξε στον οδηγό για τελευταία φορά. Κι εκείνος εκνευρίστηκε, άνοιξε με δύναμη και τη δική του πόρτα, και κατέβηκε απ’ το λεωφορείο για να πάει να τη βρει. Σχεδόν κόλλησε το πρόσωπό του στο δικό της κι άρχισε να την προπηλακίζει.

ΓΣΕΕ/ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΟΛΟΥ: Η μεγαλύτερη δουλεμπορική εταιρεία ενοικίασης ανέργων!

Αναδημοσιεύουμε από το: ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

Ο τοπικός τύπος, με μεγάλο ενθουσιασμό δημοσίευσε την έναρξη των προγραμμάτων Κοινωφελούς Εργασίας μέσω Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), εν μέρει αληθές, που οφείλεται στο γεγονός της μαζικής ανεργίας και της εξαθλίωσης των ανέργων, ιδιαίτερα της νέας γενιάς.

Εκείνο, όμως που δεν γράφτηκε καθόλου είναι ότι η προώθηση των νέων προγραμμάτων «Κοινωφελούς Εργασίας» καταργούν την έννοια του ανέργου και του εργαζόμενου με δικαιώματα όπως αυτά ισχύουν, ενώ δημιουργείται μια νέα ορολογία για τη μαζική ανεργία που έφερε η χρεοκοπία του καπιταλισμού, η έννοια των «ευάλωτων ομάδων» και του «ωφελούμενου». Όπως σωστά τόνισε, μάλλον ένας από τους λίγους διαφωνούντες με τα προγράμματα αυτά στο ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, ο επιστημονικός συνεργάτης του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, Α. Καψάλης, «Ο άνεργος δεν είναι πλέον το θύμα των αδιεξόδων του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, αλλά ένα κοινωνικό ΑμεΑ (άτομο με εργασιακή αναπηρία), το οποίο χρήζει επιδοματικής κοινωνικής προστασίας. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να εργάζεται κανονικά, αλλά πρέπει να λαμβάνει ένα ποσό-ανάσα επιβίωσης σε τακτά χρονικά διαστήματα, εφόσον όμως δείξει καλή διαγωγή ενώπιον των σύγχρονων δουλεμπορικών γραφείων που εξασφαλίζουν δωρεάν εργασία στον δημόσιο-κοινωφελή τομέα της οικονομίας.»

Και όχι μόνο αυτό: Η ΓΣΕΕ και τα Εργατικά Κέντρα ανά την Ελλάδα, μαζί με διάφορα ΚΕΚ που έχουν δημιουργήσει, απορροφούν το 60% των ανέργων, μετατρέποντας τα επίσημα συνδικαλιστικά όργανα στον μεγαλύτερο εργοδότη, σε δουλεμπορικά καταστήματα ενοικίασης εργαζομένων! Υπάρχει κάποιο φύλλο συκής που να μην έχει πέσει; Αλήθεια, το ΕΚΒ ήταν κατά της μείωσης των μισθών στη Χαλυβουργία ή έχουν οποιοδήποτε νόημα οι καταγγελίες του περί παράβασης των εργασιακών δικαιωμάτων σε διάφορους κλάδους;

Στις συμβάσεις εργασίας που υπογράφουν μέσω του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, οι άνεργοι της Μαγνησίας, με συνυπογράφοντα τον τοπικό εκπρόσωπο του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, (στο ρόλο και του εργοδότη πλέον), τον πρόεδρο του ΕΚΒ (Θ. Παπαδημόπουλο), καταργούνται πλήρως όλα τα εργασιακά δικαιώματα: